Het Reestdal en natuurreservaat Wildenberg op de grens tussen Drenthe en Overijssel

Het Reestdal is een van de landschappelijk meest waardevolle gebieden van Nederland waarin het heerlijk is om te wandelen en/of te fietsen. Binnen een straal van 10 km zijn er tal van mogelijkheden om te recreëren zoals een aantal goede  restaurants, twee prachtige openluchtzwembaden, leuke dorpjes met winkels, twee galeries, een wijngaard, een shii-takekwekerij, een beautycentrum en een sauna. 
 

Het beekdal van de Reest zelf heeft zijn unieke natuurlijke en cultuurhistorische kwaliteiten weten te behouden. Het beekdal vormt de grens tussen Drenthe en Overijssel en biedt een wereld waarin cultuur en natuur al eeuwen zeer nauw zijn verweven. In de historisch-ecologische landschapsstudie “Weerbarstig land” van dr. J.N.H. Elerie, is dit op een zeer intrigerende wijze weergegeven:

De Reest is een typische laaglandbeek: sterk meanderend, met een verval van slechts 5 meter op een lengte van circa 37 kilometer. Het dal is afwisselend zeer smal (ca. 100 meter) tot tamelijk breed (500 m). In de oorspronkelijke situatie werd de Reest gevoed door het hoogveengebied ten noordoosten van Dedemsvaart. Hierdoor wijkt het beekdalsysteem in geohydrologische zin af van de andere Drentse beekdalen die ontspringen op het hoger gelegen Drents plateau. De Reest kan beschouwd worden als een van de weinige hoogveenbeken in Nederland. Het directe dal als een van de meest gave beekdalen van Noord-Oost Nederland. Eind achttiende eeuw werd het Reestdal in de midden- en bovenloop nog geflankeerd door uitgestrekte heide- en hoogveengebieden.  

Met de vervening is de bovenloop ingrijpend veranderd. Tegenwoordig begint de Reest bij De Tippe (oostelijk van Dedemsvaart) in een vlak ontginningslandschap. Openheid kenmerkt de bovenloop van het beekdal. Langs de bovenloop liggen zeer waardevolle schrale hooilanden in het Schrapveen. Hier vinden we zeer bijzondere soorten zoals de Noordse zegge, Stijf struisriet en Draadrus.  

    


De middenloop omvat het grootste deel van het dal en heeft een meer besloten karakter. Zeer kenmerkend voor de middenloop is het reliëf; via een steilrand grenst de Reest hier aan de zuidkant van het Drents Plateau. De middenloop strekt zich uit tot de Havixhorst en kenmerkt zich vooral door het sterk afwisselende landschap. De hogere zandkoppen langs de Reest zoals Bloemberg, Wildenberg en Havixhorst blijken al sinds 1200 een geschikte plaats voor bewoning en verdere ontginning te zijn. Juist door de lange ontstaansgeschiedenis ontstond de nauwe verwevenheid van cultuur en de natuurlijke elementen van dit beekdal. Het biedt heden ten dage een landschap met een hoog niveau van gaafheid en grote potenties waar het gaat om herstel en behoud. Kenmerkend is dat elke boerderij eigen bouw- en grasland had in de vorm van kleine essen en hooilanden langs de beek. Juist dit aspect is herkenbaar en in zijn oorspronkelijke staat op de Wildenberg. Het is landschappelijk en cultuurhistorisch gezien zo ongeveer de allermooiste eenheid van boerderij, eenmanses, beekdalhooiland en heide in de directe omgeving. Ter hoogte van Rabbinge en Wildenberg vormt de markante stuwwal van Zuidwolde een landschappelijk en ecologisch belangrijk element in dit gebied.